Verwerking bij Bijbelstudie over de namen Christus, de Zoon van God

In bovenstaande tabel zie je in het midden de namen waarover het gaat in deze tweede Bijbelstudie (Christus, de Zoon van God).
Waarom passen deze twee namen bij elkaar?
Schrijf nu in de vakjes onder deze twee namen een typering ervan: leg eens uit aan elkaar waarom die typeringen passen bij de namen.
Schrijf nu in het grote vak daaronder wat onze Heiland dankzij deze namen voor ons betekent. Leg eens uit waarom die betekenis samenhangt met de twee namen.

 

2. De naam Christus
De naam Christus wordt door niet-christenen zelden of nooit gebruikt voor Jezus. Maar ook onder christenen merk je dat de naam Christus veel minder vaak gehoord wordt dan de naam Jezus. Toch zijn de aanhangers van Jezus in Antiochië door de stadsbevolking niet `Jezuïeten’ genoemd, maar `christenen’ (Handelingen 11,26). Waaraan zou dat te danken zijn geweest?

Lees ook eens 1 Petrus 4,14-16. Daar zie je dat de gelovigen lijden moesten ondergaan vanwege de naam van Christus. Wat zegt dit over de Naam waarmee de gelovigen hun Meester beleden tegenover anderen?

Je kunt hier het fundament van de christelijke kerk zien. Lees maar Matteüs 16,15-18.

Je zou nu een kort gesprek kunnen hebben over de volgende stelling:

,,Laten we als christenen niet alleen praten over wat Jezus voor ons persoonlijk betekent, maar laten we vooral duidelijk zijn over wie Hij is namens God. Dan voorkomen we ook dat we over Jezus spreken zonder te beginnen bij God, de Schepper van alle mensen’’.

 

3. De naam Zoon van God
Joden en Islamieten vinden het godslasterlijk dat christenen durven te spreken over de Zoon van God. God is immers één (zie Deuteronomium 6,4)!
Deze eenheid blijft echter, ook na Jezus’ komst op aarde. Hij zegt nadrukkelijk: `Ik en de Vader zijn één!’ (Johannes 10,30). En: `Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien’ (Johannes 14,9).
Spreek in dat verband nog eens door over het volgende citaat uit Het geheim van Jezus’ namen (p.50):

,,Onze God zegt niet in het algemeen tegen ons als mensen:  `Ik héb een zoon.’ Onze God gééft voor ons een Zoon in Betlehem. De naam bestaat voor ons niet los van de Geborene (Lucas 1,32-35).’’

Hoe zou dit van invloed kunnen zijn op de manier waarop we tegenover Joden en Islamieten spreken over onze Heiland, Gods Zoon?

4. Wat eeuwenlang geheim bleef
Onze God ging met ons als mensen een heel lange weg door de geschiedenis. Om het evangelie te begrijpen, is het goed om terug te kijken naar die lange weg achter ons (lees Hebreeën 1,1-2). Dan zien we hoe pas op het laatst het grote geheim bekend werd van Gods Zoon en onze verlossing. Paulus weet dat hij een dienaar is van dit geheim (lees Romeinen 16,25-27). Het `Ere zij God’ werd door de engelen pas gezongen in Betlehem!

Spreek nog eens door over de volgende stelling:

,,Het zou goed zijn wanneer het besef van Gods lange weg door de geschiedenis wat meer bewust aanwezig zou zijn in de tegenwoordige christenheid, in hun liederen en in hun getuigen’’.

Sluit af met een loflied.

`Dit is de dag die God ons schenkt’ (Liedboek voor de kerken 146)

 

2
Men had Hem eeuwen lang verwacht;
en toen Gods tijdperk was volbracht,
toen zond Hij van zijn hoge troon
het heil der wereld ons, zijn Zoon.

 

3
O Gij ons heil, ons hoogste goed,
Gij werd een mens van vlees en bloed,
werd onze broeder, en door U
zijn wij Gods eigen kind'ren nu.

 

4
Als ik dit wonder vatten wil,
dan wordt mijn geest van eerbied stil,
aanbidt het, maar doorgrondt het niet,
dat zo de liefde Gods geschiedt.

 

5
U, die voor ons geboren zijt,
U zij ons hart, ons lied gewijd.
Wij voegen juichend onze stem
bij 't englenheir van Bethlehem.

 

6
Geloofd die komt in 's Heren naam!
Wij christ'nen zeeg'nen U te zaam,
U, vredevorst, der vaadren wens,
U zaligmaker, God en mens!